Wejścia analogowe – podział i rola w PLC

Do zadań wejść analogowych należy przekształcanie sygnałów ciągłych (napięciowych lub prądowych) na cyfrowe. Ich wartości mogą być następnie zapisywane w pamięci i przetwarzane przez procesor. Odzwierciedlają zmiany wielkości fizycznych, na przykład temperatury, ciśnienia, poziomu lub przepływu, a mierzone są przez czujniki, które monitorują przebieg sterowanego procesu.

Wejścia analogowe napięciowe są układami o dużej impedancji wejściowej, rzędu Megaomów, natomiast w wejściach prądowych wartość tego parametru nie przekracza 500 omów.

Dzielą się one na różnicowe (Differential) i jednokońcówkowe (Single-Ended). W wejściach różnicowych przetwarzana jest różnica napięć między dwoma wejściami, ich zaletą jest duża odporność na zaburzenia z zewnątrz.

Z kolei w wejściach jednokońcówkowych napięciem odniesienia jest masa wspólna dla wszystkich wejść, ich zaletą jest możliwość "upakowania" większej ilości wejść w pojedynczym module.

Należy pamiętać, że przewody łączące je ze źródłem sygnału należy ekranować, a kiedy źródło jest oddalone od PLC, można skorzystać z rozproszonych modułów I/O.

Wejścia cyfrowe PLC przekształcają sygnały dwustanowe (tzn. włączony/wyłączony, zamknięty/otwarty, prawda/fałsz) z urządzeń takich jak przyciski, przełączniki i styki w sygnały binarne, o poziomach napięć akceptowanych w obwodach sterownika.